کد مطلب:313943 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:232
شفایافتگان به عنایت قمر بنی هاشم در سقاخانه ی ده زیار
1. خانم فاطمه ی رستمی پور كه شرح آن تقدیم شد.
2. شخصی به نام اكبری كه مبتلا به تشنج بوده است (و با راهنمایی كه در خواب می شود) عصر پنجشنبه ای در سال 1361 شمسی از صدها كیلومتر فاصله (جیرفت) حركت كرده و در این مكان مقدس حاضر می شود و خود را دخیل می نماید. آنگاه متوسل به حضرت ابوالفضل علیه السلام می گردد و بعد از ساعتی با فریاد «آقا شفایم دادند» برمی خیزد و می گوید: در عالم رؤیا آقایی با اسب تشریف آوردند و به من فرمودند برخیز شفایت دادیم...
3. شخصی به نام علی حسن زاده، ساكن چترود (شهری در 35 كیلومتری شمال كرمان)، پنج سال قبل در شب شهادت امام مجتبی علیه السلام فرزندش را در حالیكه فلج بوده است در همین مكان دخیل می كند و او را شفا می دهند.
از آن زمان وی به شكرانه ی شفای فرزندش همه ساله یك نوبت در محل سقاخانه با آب و آش حسینی مردم را اطعام می كند.
4. خانم فاطمه ی مهدوی، متولد 1313، ساكن ده زیار، مبتلا به مرض سرطان. وی مدت یك سال به دنبال معالجه این سو و آن سو رفته و ظرف این مدت دو ماه در شیراز بستری بوده است. پزشكان از معالجه اش قطع امید می كنند. خود می گوید: پشت درب اطاق عمل، به نیت سقاخانه، به صاحب آن مكان مقدس به آقا ابوالفضل العباس علیه السلام متوسل شدم و نذر كردم كه اگر از این مرض جان سالم به درببرم، هر سال در محل سقاخانه، سفره ی نذری بیاندازم و اطعام نمایم. با دل شكسته و ناامید انقلاب عجیبی به من دست داد.
هنگامی كه او را از اطاق عمل بیرون آوردند پزشكان موفقیت عمل و بعد از آن را متحیرانه و معجزه آسا توصیف می كنند. اگرچه هنوز كسالت دارد، ولی به بركت ماه بنی هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام سالها است كه از خطر مرگ قطعی رهایی یافته است.
[ صفحه 281]
2. شخصی به نام اكبری كه مبتلا به تشنج بوده است (و با راهنمایی كه در خواب می شود) عصر پنجشنبه ای در سال 1361 شمسی از صدها كیلومتر فاصله (جیرفت) حركت كرده و در این مكان مقدس حاضر می شود و خود را دخیل می نماید. آنگاه متوسل به حضرت ابوالفضل علیه السلام می گردد و بعد از ساعتی با فریاد «آقا شفایم دادند» برمی خیزد و می گوید: در عالم رؤیا آقایی با اسب تشریف آوردند و به من فرمودند برخیز شفایت دادیم...
3. شخصی به نام علی حسن زاده، ساكن چترود (شهری در 35 كیلومتری شمال كرمان)، پنج سال قبل در شب شهادت امام مجتبی علیه السلام فرزندش را در حالیكه فلج بوده است در همین مكان دخیل می كند و او را شفا می دهند.
از آن زمان وی به شكرانه ی شفای فرزندش همه ساله یك نوبت در محل سقاخانه با آب و آش حسینی مردم را اطعام می كند.
4. خانم فاطمه ی مهدوی، متولد 1313، ساكن ده زیار، مبتلا به مرض سرطان. وی مدت یك سال به دنبال معالجه این سو و آن سو رفته و ظرف این مدت دو ماه در شیراز بستری بوده است. پزشكان از معالجه اش قطع امید می كنند. خود می گوید: پشت درب اطاق عمل، به نیت سقاخانه، به صاحب آن مكان مقدس به آقا ابوالفضل العباس علیه السلام متوسل شدم و نذر كردم كه اگر از این مرض جان سالم به درببرم، هر سال در محل سقاخانه، سفره ی نذری بیاندازم و اطعام نمایم. با دل شكسته و ناامید انقلاب عجیبی به من دست داد.
هنگامی كه او را از اطاق عمل بیرون آوردند پزشكان موفقیت عمل و بعد از آن را متحیرانه و معجزه آسا توصیف می كنند. اگرچه هنوز كسالت دارد، ولی به بركت ماه بنی هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام سالها است كه از خطر مرگ قطعی رهایی یافته است.
[ صفحه 281]